Apocriefen & Pseudepigrafen
docent: Henk van Laren
De onderdelen van de Bijbel zijn geselecteerd uit een groot aantal alternatieven, dat helemaal niet of bijna wel voor bundeling in aanmerking kwam. Die afgewezen geschriften komen zowel in de Joodse als in de christelijke traditie voor, en betreffen onder meer teksten die een geheime inhoud hebben, of zijn toegeschreven aan een belangrijker persoon dan waarvoor de auteur zichzelf hield. Deze genres worden respectievelijk Apocriefen en Pseudepigrafen genoemd. Sommige Apocriefen zijn toch opgenomen in bepaalde Bijbeluitgaven, maar achter het Oude Testament (deuterocanoniek) en met een ‘leeswijzer’. Andere zijn apart uitgegeven, zoals de Tobit-novelle en het Evangelie naar Thomas.
In de lessen leren we enkele van deze boeken en hun plaats in de literatuur van Israël (waaronder ook Targoems en Dode Zee-rollen) beter kennen en waarderen. In de vorige eeuw stelde een Duitse theoloog met zoveel woorden, dat de Nieuwtestamentische Apocriefen meer invloed hebben gehad op de Europese cultuur dan Paulus’ brieven. Ik bedoel maar.
Henk van Laren studeerde psychologie en theologie in Utrecht en Brussel en was predikant in kerkelijke gemeenten en zorginstellingen en was leraar godsdienst. Hij werkte mee aan de uitgave van een Studiebijbel en een boekje over pastoraat. In Brazilië en Kenia maakte hij kennis met zendingswerk en in Calcutta met Moeder Theresa en haar werk. Hij voltooide zijn Klinisch pastorale vorming aan een psychiatrisch ziekenhuis in Amerika en kreeg daar les van rabbijn Friedman over veranderingsprocessen. Na een ontmoeting met de Weense psychiater Viktor Frankl volgde hij de beroepsopleiding tot psychotherapeut, waarna hij als zodanig werkte in ambulante en klinische setting. Hij deed onderzoek naar een psychodiagnostisch ontwikkelingsprofiel; gaf supervisie en werkbegeleiding aan studenten en was consulent aan een huisartsenopleiding.
Voor de Basiscursus verzorgt Henk van Laren de lessen Judaïca en Ethiek.